فیلمی در حد جشنواره کن

سلام فسقل جونم خوبی عزیزم.سه شنبه 7 آبان 92 برای انجام آزمایش غربالگری و سونوی nt با باباجونت رفتیم موسسه نسل امید .جای خیلی خوب و مرتبی بود ما حدود ساعت 11:45 اونجا بودیم و ساعت 2 کارمون تموم شد.اونجا اول پذیرش شدم و بعد آزمایش خون دادم و بعد مشاوره ژنتیک با بابا رفتیم که البته بین همه این امور کلی وقت فاصله و معطلی بود.بعد یک عدد رانی نوش جان کردم که فقط به خاطر شما بود عزیزم و در اینجا بود که ما رو فرستادند بخش هیجان انگیز سونو.اونجا هم اول فشارم رو گرفتند و گفتند یک لیوان آب قند حسابی بخورم تا شما حسابی وول بخوری.بعدش هم رفتیم تو اتاق سونو من دویدم رفتم بابا رو صدا کردم و بابا جون داشت با تلفن صحبت می کرد و وقتی اومد خانمه اول دعوامون کرد که چرا با تلفن صحبت می کنیم .اما اون خانم دکتر نمیدونست بابا صبحها چقدر سرش شلوغه و کار داره.خلاصه زمان اکران فیلم فرا رسید و من و بابا شما رو در ابعادی  بزرگ در یک مانیتور بزرگ می دیدیم و از همه چیز جالب تر تکون خوردن های شما بود .طوری که انگار در یک فضای خلا به سمت بالا می رفتی و برمی گشتی و دل من و بابا رو می بردی.همه اندامت قشنگ معلوم بود از بینی و حفره های دهانی و ستون فقرات و دستها و پاها و استخوان زانو. و از همه چیز شگفت انگیز تر وقتی بود که شروع کردی دست و پاهات رو کشیدی قربونت برم.در حین این سونو که حدود یک ربع تا نیم ساعت طول کشید بابا کلی سوال از خانم دکتر می کرد و خانم دکتر می گفت که شما سالم و قوی هستی و قدت حدود 56 میلی متر هست.راستی یادم رفت وقتی رو بگم که قلب کوچولوت از زیر سینه ات تاپ تاپ می زد و کاملا معلوم بود.بعد از این سونو آقای دکتر طهماسب پور اومد و اون هم یکسری موارد رو چک کرد و در نهایت گفت که احتمالا شما یک آقای خوشجل هستی.

حالا یک ماه دیگه صبر می کنیم تا مطمئن بشیم شما چی هستی مامان جان.